Opowieść Zen :
Srebrna Rzeka

W bardzo odległej przeszłości, wśród bogów na niebiańskim panteonie, żyła sobie pewna bogini o imieniu Goddess Weaver (Niebiańska Tkaczka). Była ona ukochaną córką Niebiańskiej Królowej. Kiedy intrygi Niebiańskiego Dworu nużyły Goddess Weaver, bogini zlatywała na Ziemię, aby na wspaniałej równinie, w krystalicznie czystym jeziorze mogła obmyć swoje ciało. Pewnego wieczoru, młody pasterz w ciszy pilnując swojego stada, ujrzał niebiańską dziewicę wyłaniającą się z jeziora. Ukryty zaczął podglądać kąpiel dziewczyny. W pewnym momencie zrozumiał, iż pała do niej prawdziwą, szczerą miłością. Z jakiegoś powodu Goddess Weaver odwzajemniła jego uczucia. Wkrótce zakochani pobrali się, a w niedługim czasie doczekali się synka i córki. Lecz jak to często bywa, w legendach i w życiu, opowieść ta jeszcze się nie kończy. Niebiańska Królowa, matka Goddess Weaver, będąc zazdrosna o małżeństwo swej córki, wysłała bogów, aby ją porwali. Młody pasterz udał się w pogoń za nimi, aby odzyskać swoją ukochanlecz rozgniewana Królowa wyciągnęła szpilkę z włosów i użyła jej do narysowania srebrnej rzeki, która rozdzieli parę kochanków na zawsze. Chińskie sroki żałowały rozbitej rodziny, więc każdego siódmego dnia po siódmej pełni księżyca, zlatywały się z całego kraju tworząc most dzięki któremu, choćby na krótką chwilę, rodzina może się znowu spotkać. Nawet dzisiaj patrząc w niebo można zobaczyć Goddess Weaver (Vega), rzekę (Droga Mleczna), pasterza (Altair) i dwójkę ich dzieci.